Badania przeprowadzane są przez lekarza neurologa aparatem Dantec Keypoint Focus wyprodukowanym w 2017r. zapewniającym wysoką jakość i wiarygodność badań. Badania nerwów obwodowych przeprowadzane są elektrodami powierzchniowymi bez użycia igieł. Do badania mięśni służą igły jednorazowego użytku Dantec DCN.

Elektroneurografia (ENG, „przewodnictwo nerwowe”) jest badaniem, które służy do oceny włókien ruchowych i czuciowych nerwów obwodowych. Wykonuje się go najczęściej elektrodami powierzchniowymi (przyklejanymi na skórę), które rejestrują potencjały elektryczne mięśni lub nerwów. W czasie badania stymuluje się wybrany nerw bodźcem elektrycznym w różnych miejscach jego przebiegu. Uzyskane pomiary pozwalają ocenić czy występuje uszkodzenie badanego nerwu i gdzie się ono lokalizuje oraz przybliżyć mechanizm jego powstania.

Elektromiografia (EMG) to badanie aktywności elektrycznej mięśnia. Przeprowadzane jest elektrodą igłową jednorazowego użytku, którą wbija się w wybrany mięsień oceniając jego funkcjonowanie w spoczynku, podczas niewielkiego oraz maksymalnego wysiłku. Badanie pozwala ukierunkować diagnostykę neurologiczną w przypadku pierwotnej choroby mięśni (np. w miopatiach, dystrofiach mięśniowych). Nierzadko jest też uzupełnieniem badania ENG i wówczas daje możliwość oceny zmian w mięśniu odnerwionym (np. po urazie nerwu lub korzenia nerwowego, w chorobach neuronu ruchowego).

Co czuje pacjent podczas badania?

Osoba poddana badaniu elektroencefalograficznemu (ENG) doświadcza zwykle nieprzyjemnych wrażeń czuciowych o niewielkim lub umiarkowanym nasileniu określanych najczęściej jako: „mrowienie” lub „przebieganie prądu przez kończynę”. Czasem jest to krótkotrwały ból w chwili stymulacji bodźcem elektrycznym (jest to zależne od miejsca stymulacji i osobniczej wrażliwości).

Badanie elektromiograficzne (EMG) z powodu inwazyjności (kilkakrotne wkłucie igły) wiąże się z dyskomfortem w miejscu kłucia lub bólem.

Kiedy wykonujemy badanie ENG i EMG?

Elektroneurografia i elektromiografia są przydatne w diagnostyce m.in:

• uszkodzenia pojedynczych nerwów (np. zespół cieśni nadgarstka, uszkodzenie nerwu łokciowego, uszkodzenie nerwu strzałkowego)

• uszkodzenia licznych nerwów obwodowych – np. polineuropatia

• uszkodzenia splotów nerwowych (np. ramiennego) i pomocniczo w uszkodzeniu korzeni nerwów rdzeniowych (towarzyszącemu chorobie zwyrodnieniowej kręgosłupa i dyskopatii)

• chorób mięśni – np. miopatie, dystrofie

• chorób złącza nerwowo-mięśniowego – np. miastenia

Czas trwania badań zależny jest od ilości badanych nerwów i mięśni. W najczęściej wykonywanych procedurach (np. badanie w podejrzeniu zespołu cieśni nadgarstka, badanie w podejrzeniu uszkodzenia nerwu łokciowego) wynosi nie dłużej niż 30 minut. W badaniach wykonywanych w podejrzeniu polineuropatii lub uszkodzenia neuronu ruchowego to ok. 90 minut. Pacjent jest informowany indywidualnie o przybliżonym czasie trwania badania podczas rejestracji.

Przygotowanie do badania

Pacjent powinien unikać stosowania kremów lub maści na okolicę ciała, która będzie badana. Wskazane jest aby zażył stosowane zwykle leki i poinformował o stosowaniu leków wpływających na krzepliwość krwi. Nie ma konieczności pozostawania na czczo.

Pacjent powinien poinformować przed planowanym badaniem o:

• wszczepionym kardiostymulatorze (tzn:„rozruszniku serca”) lub kardiowerterze-defibrylatorze,

• zażywanych lekach wpływających na krzepliwość krwi (Acard, Polocard, Pradaxa, Xarelto)

• wyniku INR w przypadku zażywania: Warfaryny, Acenokumarolu lub Sintromu (w przypadku wykonywania badania elektromiografii

• przebytych urazach

Powrót